در تجارت بینالمللی CIP یک شرایط تحویل کالااست که مختصراً به هزینه، بیمه و حمل و نقل اشاره دارد. این شرایط به معنای این است که فروشنده مسئول هزینههای حمل و نقل کالا به مقصد مشخص شده، هزینههای بیمه و برخی هزینههای مربوط به صادرات میباشد.
مسئولیتهای فروشنده
در شرایط CIP مسئولیتهای فروشنده شامل موارد زیر میشود:
تحمل هزینههای حمل و نقل: فروشنده مسئولیت تحمل هزینههای حمل و نقل کالامانند ماشین الات، غذاو نوشیدنی و..... از مکان تحویل به مقصد مشخص شده را بر عهده دارد.
تحمل هزینههای بیمه: فروشنده مسئولیت بر عهده دارد تا بیمهی کالا را برای پوشش از خطرات احتمالی حمل و نقل تا مقصد مشخص شده تأمین کند.
تسلیم کالا: فروشنده مسئولیت ارائه کالا به خریدار در مقصد تعیین شده را داد.
تهیه اسناد و مدارک: فروشنده مسئولیت تهیه و ارائه تمامی اسناد مورد نیاز برای حمل و نقل، بیمه و تسلیم کالا به خریدار را دارد.
. خطرات تا مقصد: تا زمان تحویل کالا به مقصد مشخص شده، فروشنده مسئولیت خطرات و خسارات احتمالی را بر عهده دارد.
مسئولیتهای خریدار
در شرایط CIP، مسئولیتهای خریدار عمدتاً در زمینههای زیر میباشد:
پرداخت هزینهها: خریدار مسئولیت پرداخت هزینههای مربوط به کالا پس از تحویل در مقصد تعیین شده را دارد. این شامل هزینههای مربوط به کالاهایی مانند مواد شوینده...... و هرگونه مالیات، عوارض و هزینههای جانبی دیگر میشود.
بررسی و تأیید اسناد: خریدار مسئولیت دارد تا اسناد مربوط به حمل و نقل، بیمه و تسلیم کالا را بررسی کرده و تأیید نماید. این شامل اسنادی مانند بارنامه، بیمهنامه و مدارک مربوط به تسلیم کالا میشود.
تحمل خطرات پس از تحویل: پس از تحویل کالا در مقصد، خریدار مسئولیت خطرات و خسارات احتمالی پس از آن را بر عهده دارد. این شامل هرگونه خسارت یا ضرر احتمالی به کالاهایی مانند لوازم خانگی و... پس از تحویل میشود.
. اطلاع از شرایط حمل و نقل: خریدار مسئولیت دارد تا شرایط حمل و نقل کالا از مبدأ تا مقصد را دریافت و بررسی نماید و در صورت نیاز، اقدامات لازم را انجام دهد.
در مجموع، مسئولیتهای خریدار در شرایط CIP عمدتاً در زمینه پرداخت هزینهها و تأیید اسناد و شرایط حمل و نقل تعیین میشود.
انتقال ریسک
در شرایط CIPریسک از فروشنده به خریدار در مرحلههای مختلف انتقال مییابد. این انتقال ریسک در سه مرحله اصلی اتفاق میافتد:
. انتقال ریسک در مبدأ : از زمانی که کالا از محل تولید یا انبار فروشنده آماده میشود و فروشنده وظیفه تحمیل کالا را بر خریدار میکند، ریسک به عهدهٔ خریدار است.
. انتقال ریسک در مرحله: در محلولات ، ریسک از زمان تحمیل کالا بر روی وسیله نقلیه (مانند کشتی) در مبدأ تا زمان تحویل کالا در مقصد مشخص شده بر عهدهٔ فروشنده است. این شامل ریسک هایی مانند خسارت یا آسیب کالا در طول حمل و نقل و همچنین خطرات حوادثی مانند آتشسوزی یا غرق شدن کشتی است.
. انتقال ریسک در مقصد : پس از تحویل کالا در مقصد مشخص شده و پرداخت هزینههای مربوط به ترخیص گمرکی و سایر هزینههای مربوط به واردات کالا، ریسک به عهدهٔ خریدار منتقل میشود.
بنابراین، در شرایطCIP ، ریسکهای مرتبط با کالا از زمان تحمیل در مبدأ تا زمان تحویل در مقصد ابتدا بر عهدهٔ فروشنده است و پس از تحویل کالا در مقصد به خریدار منتقل میشود.
در شرایط CIP فروشنده مسئولیت تحمل هزینههای حمل و نقل کالا از مبدأ تا مقصد مشخص شده را بر عهده دارد. این شامل هزینههای مربوط به حمل و نقل کالا از محل تولید یا انبار فروشنده تا مقصد نهایی که در قرارداد تعیین شده است، میشود.
هزینههای حمل و نقل شامل هزینههای مربوط به اجاره وسیله نقلیه (مثل کشتی یا اشیپ)، هزینههای مربوط به بارگیری و تخلیه، هزینههای پیشبینی شده یا مختلفی مانند هزینههای پیگیری و اداری مربوط به حمل و نقل، و هزینههای مربوط به سایر خدمات مرتبط با حمل و نقل (مانند بارگیری و تخلیه) است.
بنابراین، تحمل هزینههای حمل و نقل در شرایط به عهدهٔ فروشنده است و باید در قرارداد واضحاً تعیین شود که چه هزینههایی در این زمینه باید توسط فروشنده پوشش داده شود.
در شرایط تجارت بینالمللی، مخصوصاً در شرایطی مانند CIPفروشنده معمولاً مسئولیت تحمل هزینههای بیمه را بر عهده دارد. این هزینههای بیمه شامل بیمه کالا برای پوشش از خطرات مختلف حمل و نقل از مبدأ تا مقصد مشخص شده است.

هدف از بیمه کالا، پوشش دادن از خطراتی مانند آسیبها و خساراتی که در طول حمل و نقل ممکن است به کالا وارد شود، مثل آسیبهای ناشی از برخوردهای ناگهانی، سرقت، آسیب به کالا ناشی از شرایط جوی نامساعد و غیره.
بنابراین، در شرایطی مانند CIP، فروشنده معمولاً باید بیمه کالا را برای پوشش از این خطرات تحمل کند و این هزینه را پرداخت کند. این مسئولیت باید در قرارداد و شرایط تجاری مشخص شود.
درتجارت بینالمللی، مفهوم "تسلیم کالا" یا "تحویل کالا" به معنای انتقال فیزیکی کالا از فروشنده به خریدار است. این مفهوم مهم است زیرا تعیین مرحله تسلیم کالا در شرایط تجاری بین دو طرف (معمولاً در قراردادهای خرید و فروش) مشخص میکند که در کدام نقطه و در چه شرایطی مسئولیت بر عهده فروشنده پایان میپذیرد و مسئولیت بر عهده خریدار آغاز میشود.
به عنوان مثال، در برخی از شرایط تجاری مانند شرایط CIP مراحل تسلیم کالا مشخص شده است. . هر کدام از این شرایط نقاط مختلفی از مسئولیت را بر عهده فروشنده و خریدار میگیرند.
بنابراین، تسلیم کالا در تجارت بینالمللی به معنای انتقال فیزیکی کالا از یک طرف به طرف دیگر است و میتواند با توجه به شرایط تجاری و مفاد قراردادها مختلف باشد.

مهمترین اسناد و مدارک در تجارت بینالمللی
در تجارت بینالمللی، تهیه اسناد و مدارک از اهمیت بسیاری برخوردار است، زیرا این اسناد و مدارک مبنای انجام معاملات تجاری و اثبات انجام تعهدات میان طرفین میباشند. برخی از مهمترین اسناد و مدارک در تجارت بینالمللی عبارتند از:
. صورتجلسه : این سند حاوی جزئیات تجاری مانند شرایط پرداخت، شرایط تحویل، قیمت و شرایط دیگر معامله است.
فاکتور فروش : این فاکتور حاوی اطلاعات مالی مربوط به معامله مانند نام کالاهای مهم مانند لوازم دارویی، مقدار، قیمت و شرایط پرداخت است.
بارنامه : این سند اثباتی از انتقال مالکیت کالا از فروشنده به خریدار است و همچنین جزئیات حمل و نقل را نشان میدهد.
گواهی اصالت : این سند تأیید میکند که کالاهای مورد معامله از کشوری مشخص به دست آمدهاند.
بیمهنامه : این مدرک تأیید میکند که کالاها در طول حمل و نقل بیمه شدهاند و اطلاعات مربوط به پوشش بیمه را ارائه میدهد.
گواهی بهداشتی و فیتوسانیتری : این مدارک تأیید میکنند که کالاها مطابق با استانداردهای بهداشتی و سلامتی مربوطه هستند.
سند های گمرکی : این اسناد شامل انواع مختلفی از اسناد میباشند که برای تسهیل و تنظیم واردات و صادرات در مراکز گمرکی لازم است.
هر کدام از این اسناد و مدارک نقش مهمی در تسهیل و انجام معاملات تجاری بینالمللی دارند و باید به دقت تهیه و مدیریت شوند.