سنگ مهندسی یک مواد ساختمانی است که به صورت طبیعی یا از طریق فرآیندهای مختلفی مانند برش، تراش، شکل دادن و سایر فرآیندها تهیه می‌شود. این سنگ‌ها از انواع مختلفی هستند که به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاص خود برای مصارف مهندسی و ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مثال‌هایی از سنگ‌های مهندسی شامل گرانیت، مرمر، سنگ آهک و... می‌شوند. این سنگ‌ها به عنوان مواد ساختمانی برای ساخت و ساز، پوشش سطوح، مبلمان، تزئینات داخلی و خارجی، و سایر کاربردهای مهندسی استفاده می‌شوند.
استفاده از سنگ مهندسی در صنایع مختلف به تاریخچه‌ای بسیار قدیمی بازمی‌گردد. از زمان تمدن‌های باستانی مانند ساختمان‌های مصر با استفاده از سنگ‌های آهک و سنگ مرمر، یونان با سنگ گرانیت و سنگ مرمر، و روم با سنگ سنگ‌آهک و مرمر، این مواد سنگی برای ساختمان‌ها، تمثال‌ها، و آثار هنری استفاده می‌شدند.

در قرون وسطی و دوره رنسانس، استفاده از سنگ‌های مهندسی به وفور ادامه داشت و برای ساختمان‌های مذهبی، قلعه‌ها، قصرها، و بناهای تاریخی به کار گرفته می‌شدند. با پیشرفت فناوری و توسعه فرآیندهای استخراج و فرآوری، صنعت سنگ‌های مهندسی در قرن‌های اخیر به رونق بیشتری دست یافت و این مواد به عنوان یکی از مواد اصلی در صنایع مختلف مانند ساختمان‌سازی، تزئینات داخلی و خارجی، مصنوعات هنری، و غیره مورد استفاده قرار گرفتند. امروزه، با توسعه فناوری‌های پیشرفته مانند CNC و تکنولوژی لیزر، فرآیندهایی همچون برش و تراش سنگ‌های مهندسی بهبود یافته و انواع جدیدی از مصارف و کاربردها برای این مواد ایجاد شده است.

انواع مختلفی از سنگ‌های مهندسی وجود دارند که هرکدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. برخی از این انواع شامل موارد زیر می‌شوند:

1. گرانیت: این نوع سنگ مهندسی از معدن گرفته می‌شود و معمولاً برای کاربردهای داخلی و خارجی استفاده می‌شود. گرانیت مقاوم در برابر فشار و سایش است و به عنوان یک مواد ساختمانی محبوب برای کف‌پوش‌ها، کانترتاپ‌ها، و نمای خارجی ساختمان‌ها استفاده می‌شود.

2. مرمر: مرمر یک سنگ نرم‌تر و بافت‌های رنگارنگ‌تر از گرانیت است. این سنگ برای ایجاد زیبایی در داخل ساختمان‌ها و همچنین برای ایجاد تمثال‌ها و آثار هنری استفاده می‌شود.

3. سنگ آهک: این سنگ مهندسی از رسوبات آهکی تشکیل شده است و معمولاً برای ساخت و ساز و تزئینات داخلی و خارجی استفاده می‌شود. سنگ آهک به دلیل زیبایی و چشم‌نوازی طرح‌ها و رنگ‌های آن مورد توجه است.

4. سنگ سنگ‌آهک: این نوع سنگ مهندسی معمولاً از رسوبات آهکی تهیه می‌شود و برای کف‌پوش‌ها، دیوارهای داخلی و خارجی، و تزئینات ساختمانی استفاده می‌شود.

5. سنگ شیست: این سنگ دارای ساختار لایه‌ای است و معمولاً برای کف‌پوش‌ها، پله‌ها، و نمای داخلی و خارجی ساختمان‌ها استفاده می‌شود.

6. سنگ مرمریت: این سنگ مهندسی از تبدیل مرمر به مرمریت به وجود می‌آید و برای کف‌پوش‌ها، دیوارهای داخلی و خارجی، و تزئینات ساختمانی استفاده می‌شود.

7. سنگ بتنی: این نوع سنگ مهندسی از موادی مانند سیمان و مصالح فیبری تهیه می‌شود و برای کف‌پوش‌ها و سطوح ساختمانی استفاده می‌شود.

هرکدام از این انواع سنگ‌های مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی دارند که باید با توجه به نیازهای پروژه و شرایط محیطی مورد بررسی و انتخاب شوند.

ویژگی‌های فیزیکی سنگ‌های مهندسی می‌تواند بسیار متنوع باشد و به نوع سنگ و شرایط محیطی کاربرد مربوطه بستگی دارد.

اما برخی از ویژگی‌های فیزیکی اصلی که معمولاً برای انتخاب سنگ‌های مهندسی در نظر گرفته می‌شوند عبارتند از:

1. مقاومت فشاری: این ویژگی نشان دهنده توانایی سنگ در مقاومت در برابر فشار است. سنگ‌هایی که دارای مقاومت فشاری بالاتری هستند، مناسب‌تر برای استفاده در ساختمان‌ها و سازه‌هایی با بارهای سنگین هستند.

2. مقاومت به کشش: این ویژگی نشان دهنده توانایی سنگ در مقابل نیروهای کششی است که بر روی آن اعمال می‌شود. مقاومت به کشش سنگ‌ها اهمیت زیادی در سازه‌هایی دارد که به طور مداوم نیاز به تحمل تنش و کشش دارند.

3. مقاومت در برابر سایش: این ویژگی مرتبط با توانایی سنگ در مقابل فرسایش و سایش است. سنگ‌هایی که دارای مقاومت بالا در برابر سایش هستند، مناسب‌تر برای کف‌پوش‌ها و سطوحی با تردید بالا هستند.

4. چگالی: چگالی سنگ میزان جرم موجود در واحد حجم را نشان می‌دهد. این ویژگی برای محاسبه وزن و توزیع بار در سازه‌ها و ساختمان‌ها مهم است.

5. جذب آب: این ویژگی نشان دهنده میزان جذب آب توسط سنگ است که در برخی موارد می‌تواند برای سازه‌ها و کاربردهای خاص اهمیت داشته باشد.

6. مقاومت در برابر تغییرات حرارتی: این ویژگی نشان دهنده توانایی سنگ در مقابل تغییرات دما و حرارت است که در مناطق با شرایط آب و هوایی متغیر مهم است.

همچنین، ویژگی‌هایی مانند رنگ، تراکم، پوشش معادله، و مقاومت به اشعه UV نیز برای انتخاب سنگ‌های مهندسی در نظر گرفته می‌شوند.

ویژگی‌های شیمیایی سنگ‌های مهندسی می‌تواند بسیار متنوع باشد و به نوع سنگ و ترکیبات شیمیایی آنها بستگی دارد.

اما برخی از ویژگی‌های شیمیایی مهم که معمولاً برای انتخاب و استفاده از سنگ‌های مهندسی در نظر گرفته می‌شوند عبارتند از:

1. ترکیبات معدنی: ترکیبات شیمیایی موجود در سنگ‌های مهندسی بسیار مهم هستند. برای مثال، حاوی آهن، آلومینیوم، سیلیسیم، کلسیم، و غیره که بر ترکیبات معدنی موجود در سنگ‌ها تاثیر می‌گذارند.

2. مقاومت در برابر تغییرات شیمیایی: برخی از سنگ‌های مهندسی مقاومت بالایی در برابر تغییرات شیمیایی دارند که می‌تواند منجر به استحکام و پایداری بیشتر آنها شود.

3. قابلیت پایداری در مقابل اسیدها: برخی از سنگ‌های مهندسی مقاومت بالایی در برابر اسیدها دارند که این ویژگی مهم برای کاربردهایی مانند کف‌پوش‌ها و سطوح آشپزخانه می‌باشد.

4. مقاومت به ترکیدگی: برخی از سنگ‌های مهندسی مقاومت بالایی در برابر ترکیدگی دارند که این ویژگی می‌تواند به استحکام و پایداری ساختمان‌ها و سازه‌ها کمک کند.

5. توانایی جذب یا حفظ رطوبت: برخی از سنگ‌های مهندسی توانایی جذب رطوبت را دارند که برای کاربردهایی مانند کف‌پوش‌ها و سطوح با تردید بالا مهم است.

این تنها چند مثال از ویژگی‌های شیمیایی سنگ‌های مهندسی هستند که می‌توانند در فرآیند انتخاب و استفاده از آنها مورد توجه قرار گیرند.